Choroba zwyrodnieniowa stawów – przyczyny, objawy, leczenie

Czym jest choroba zwyrodnieniowa i jakie są jej przyczyny?

Choroba zwyrodnieniowa stawów dotyczy najczęściej osób po 65 roku życia i skutkuje pojawieniem się zmian zwyrodnionych w obrębie tkanki kostnej. Polega ona na stopniowej utracie chrząstki, co skutkuje zwiększonymi siłami tarcia w obrębie kości budujących staw. Do rozwinięcia się tej jednostki chorobowej przyczynia się również osłabienie i upośledzenie procesów przebudowy tkanki łącznej. Do powodów rozwinięcia się choroby zwyrodnieniowej stawów zalicza się szereg czynników, które predysponują do pojawienia się niekorzystnych zmian w ich obrębie. Otyłość i współistniejące choroby reumatyczne przyspieszają rozwój choroby, tak samo jak podeszły wiek. Istotnym czynnikiem są również przeciążenia i przebyte urazy, które wykazują ścisłe powiązanie z częstością występowania choroby.

Choroba zwyrodnieniowa stawów – objawy

Najczęstszym objawem, który w większości przypadków manifestuje się od samego początku choroby, są bóle stawów ustępujące w spoczynku. Osoby cierpiące na chorobę zwyrodnieniową stawów zgłaszają również poranne sztywności, które pojawiają się zaraz po przebudzeniu i ustępują po kilkunastu minutach. Typowymi objawami klinicznymi są również zmiany strukturalne, które obejmują pojawienie się zniekształceń stawów, takich jak haluksy oraz guzki Heberdena. U niektórych chorych charakterystyczne są również trzeszczenia i obecność wysięków w obrębie zajętych stawów. Artykuł powstał we współpracy z portalem https://www.aptekakamagra.pl

Leczenie choroby zwyrodnieniowej

Terapia choroby zwyrodnieniowej wymaga kompleksowego leczenia, obejmującego zmianę nawyków żywieniowych, utratę zbędnych kilogramów oraz modyfikację wykonywanych czynności. W przypadku daleko posuniętych zmian w postaci wyrośli kostnych w stawach, niezbędne jest zastosowanie leczenia operacyjnego. Endoprotezoplastyka obejmuje najczęściej stawy biodrowe, kolanowe oraz ramienne – polega na zastąpieniu zmienionego przez chorobę stawu elementem sztucznym. Zarówno przed, jak i po zabiegu, niezbędne jest wprowadzenie postępowania fizjoterapeutycznego. Opiera się ono na wzmacnianiu struktur otaczających staw urazowy oraz zwiększaniu zakresów ruchomości. Rehabilitacja może zostać wprowadzona już w drugiej dobie po operacji i powinna stopniowo prowadzić do pełnego obciążania stawów i reedukacji chodu. Początkowa pionizacja powinna odbywać się z zastosowaniem sprzętu ortopedycznego, natomiast wraz z nabieraniem przez pacjenta pewności siebie, należy wprowadzać elementy swobodnego chodu oraz wchodzenia i schodzenia ze schodów.